Widać mocny związek filmu z książką, przez to większość dialogów brzmi cool, są idealnym materiałem na sentencje i sprawiają,że film posiada multum świetnych, statycznych scen opierających się na dialogach. Niestety nie są naturalne, postaci wypowiadają je, nie dlatego,że chcą czy muszą, ale po prostu tak im ktoś rozpisał ich postacie. To samo dotyczy decyzji przez nich podejmowanych - mają one być katalizatorami fajnych scen, jednak nie są następstwem przemyślanego toku rozumowania.
Jednak przymykam na to wszystko oko, nawet na dość rozmazany motyw przewodni jakim jest od transformacja i nostalgiczna tęsknota za starymi czasami. Również tutaj wydaje się to wszystko włożone na siłę,aby film posiadał jednak drugie dno i komentował w jakiś sposób zmiany przychodzące wraz z czasem. Nie mamy jednak odniesienia do tych zmian, nie wiemy, co było przedtem, możemy jedynie wierzyć w słowa szeryfa, jednak wydarzenia w filmie tego nie popierają. Nawet diaboliczny Chigurh, który jest rzekomo znakiem zmiany czasów nie jest złym omenem przyszłości, ubiera się, mówi, korzysta z metod zabijania dość oldskulowych i obiegających od tego, co można nazwać futuryzmem. Prędzej widziałbym w tej roli jakiegoś młodego, gniewnego zabójcę z nowoczesnym karabinem maszynowym. Nie da się jednak ukryć,że sama w sobie kreacja Bardema jest świetna i Oskar należał mu się jak mało komu w tym filmie.
Po przymknięciu oka dostrzec można zimną, surową i precyzyjną reżyserię w której groteskowy, czarny humor delikatnie współgra z makabreską i bezpardonową wizją świata. Dobrze opowiedziana, mocna i brutalna historia, która w wielu miejsca nieco zbyt mocno trzyma się powieści.